Louis Camilleri is voorzitter van de Raad van Commissarissen van multinational Philip Morris en de baas van het populaire automerk Ferrari. Racen en sigaretten gaan in zijn jetset-wereld prima samen. Hij is inmiddels multimiljonair.

Door de webredactie

Louis C. Camilleri zit bovenaan op de apenrots van Big Tobacco. Al ruim veertig jaar zet hij zich in om de wereld aan het roken te krijgen en te houden, specifiek aan de Marlboro-sigaret van tabaksmultinational Philip Morris, waar hij de scepter zwaaide. De Amerikaan – zelfverklaard stevige roker – werd op 13 januari 1955 geboren als zoon van Maltese ouders in de Egyptische stad Alexandrië en studeerde economie en bedrijfskunde aan de universiteit van Lausanne.

Nooit meer weggegaan

Twee jaar na zijn afstuderen (in 1978) snuffelde hij voor het eerst aan de wereld van het tabaksgeld als analist bij tabaksfirma Philip Morris Europa (in Lausanne). Hij is er nooit meer weggegaan. In zijn takenpakket zaten uitdagende targets als Oost-Europa, het Midden-Oosten en het Afrikaanse continent, waar nieuwe rokers het tanende aantal in het Westen moeten compenseren. Onder zijn bewind werden de zakelijke banden tussen Philip Morris en het bedrijf Kraft Foods, dat later fuseerde met Heinz, ontvlochten, omdat de schaduw van de tabak zwaar over de voedseltak hing. Hij schopte het tot CFO (november 1996), CEO (april 2002) en is nu voorzitter van de Raad van Commissarissen (de huidige CEO van PMI is André Calantzopoulos).

Camilleri verdient volgens De Telegraaf 700.000 dollar als voorzitter van de Raad van Commissarissen, daarnaast bezit hij een aandelenpakket van ongeveer 24 miljoen dollar in deze tabaksreus. Zijn totale vermogen zou rond de 135 miljoen dollar bedragen.

‘Not that hard to quit’

Op gewetenswroeging over de talloze mensenlevens die door zijn product verloren zijn gegaan, heeft niemand hem ooit kunnen betrappen. Integendeel, in mei 2011 zorgde hij voor ophef toen hij tijdens een aandeelhoudersvergadering in New York door verpleegkundige en antitabaksactiviste Elisabeth Gundersen om de oren werd geslagen met wetenschappelijk onderbouwde kanker-statistieken. Ook vertelde ze dat een patiënt haar had toevertrouwd “dat van al de verslavingen die hij overwonnen had – crack, cocaïne, crystal meth – die van sigaretten het moeilijkst was”.

Camilleri wilde er niets van weten. Na de bekende ‘Wij nemen onze verantwoording’-riedel verklaarde hij zonder schroom: “Whilst it is addictive, it is not that hard to quit.” Ofwel: “Het mag dan verslavend zijn, het is niet zo moeilijk ermee te stoppen.” Een opmerkelijke uitspraak voor een stevige roker die één keer gestopt is met roken – althans dat zei hij zelf in 2009. Die ene stoppoging, vanwege een verkoudheid, hield hij welgeteld drie maanden vol. Of hij daarna nog stoppogingen heeft gedaan, is niet bekend.

Geen voorstander van regelgeving

In het openbaar beweert Camilleri dat hij het internationale antirookverdrag FCTC steunt, maar critici zeggen dat hij de antitabaksmaatregelen juist probeert te ondermijnen. Dat heeft hij ook zelf met zoveel woorden gezegd. Tijdens de aandeelhoudersvergadering in mei 2011 repte Camilleri over ‘uitdagingen’ waar de tabaksindustrie voor staat: hogere accijnzen en strikte regelgeving zoals de tabakswaren uit zicht, standaardverpakkingen en verbod op diverse ingrediënten. Hij voegde eraan toe dat het bedrijf geen voorstander is “van regelgeving die voorkómt dat volwassenen tabaksproducten kopen en gebruiken, of die de werking van de legitieme tabaksmarkt onnodig belemmert”.

Insiders noemen hem gesloten, op het krampachtige af. Maar zijn ‘financiële mindset’ is uitermate goed ontwikkeld. Gaandeweg bleek volgens ingewijden Camilleri’s ‘quiet leadership’-stijl juist bevorderlijk “in een voor rechtspraak vatbare omgeving waar diplomatiek optreden voortdurend vereist is”.

Aardig zakcentje

Sinds juli 2018 heeft de Marlboro-magnaat er een baantje bij als CEO van het Italiaanse automerk Ferrari, bekend van de Formule 1. Het levert hem in 2020 een zakcentje van 586.390 euro op. Dat Camilleri er Ferrari ‘bij doet’, is geen toeval: hij zat er al langer in het bestuur en Philip Morris is sinds 1973 Ferrari’s belangrijkste sponsor. Ook geen toeval: teamleider van Ferrari is sinds 2014 Maurizio Arrivabene, die jarenlang bij Philip Morris in dienst was en er als hoofd marketing de commerciële relatie tussen de twee bedrijven onderhield.

Het sponsoren van een paradepaardje als de Formule 1 is lastig voor een tabaksfabrikant, want reclame mag al jaren niet meer. Sindsdien woedt er een discussie of Philip Morris toch niet stiekem meelift tijdens de sport, bijvoorbeeld door suggestieve kleuren op de auto te blijven plakken. Sluikreclame heet zoiets.

De ‘rookloze wereld’ van PMI

Sinds 2019 racen er in de Formule 1 bolides mee met reclame voor de ‘rookloze wereld’ die Philip Morris voor ogen zou hebben met zijn heat-not-burn-sigaret de IQOS, de campagne Mission Winnow – tot woede van bijvoorbeeld de Italiaanse consumentengroep Codacons. De logo’s werden tijdens de Europese races en in Australië verboden, omdat deze met tabaksreclames worden geassocieerd. Anno 2020 wordt de race volop gesponsord, niet alleen door Philip Morris, maar ook door concurrent British American Tobacco. De bedragen nemen daarmee flink toe, er gaat nu in totaal 115 miljoen dollar in om – met de complimenten van Louis Camilleri.